نوشته های یه ذهن خط خطی

شما میری پیش دبستانی

اگر اون سال آتیش نگیرید می‌رسید به ابتدایی

اگر توی ۳ سال اول هم همون آتیش بازی و این چیزا اتفاق نیافته می‌رسید به ۳-۴ سال دوم

اونجا باید سعی کنید بهتون تجاوز نشه چون اگر بشه گیم اور میشید باید از اول شروع کنید شاید آتیش بگیرید

اگر اونجا هم رد شد...

می‌رسید به راهنمایی

هنوز اون بحث تجاوز و آتیش سوزی اینا میمونه که باید حواستون به این باشه دست معلم دراز بشه به روتون حرف بزنید اخراج میشید

برسید به دبیرستان همه اینا هست اونجاست که باید انتخاب کنید کنکور یا المپیاد

اگر المپیاد رو انتخاب کنید:

به طلا نرسید برمیگردید کنکور

برسید اتوبوس طلا جهانی چپ می‌کنه و اگر ۱ درصد مثل مریم میرزا خانی جزو تنها بازمانده های اون نسل باشید ممنوع الورود میشید به ایران و معلوم نمیشه تهش چیه که سرطان گرفتید و مردید

اگر کنکور رو انتخاب کنید:

درس میخونید میخونید میخونید می‌رسه اردو اتوبوس چپ می‌کنه

اگر از همه اینا سالم بیرون بیاید

سر کنکور سکته نکنید و به خاطرش خودکشی نکنید می‌رسید به دانشگاه

اونجا همین بحث اتوبوس و تجاوز و آتیش و اینا هست...

فقط یه چیز دیگه هم هست

یهو دیدید تشکلتون به مزاج دولت خوش نیومد رفتید تو گونی...

یا مثلاً دم در دانشگاهتون اعتراض میشه به دولت بعد یگان ویژه میاد گاز اشک آور میزنه تو چشمتون و اگه شانس بیارید با گلوله ضد آشوب له و لورده لورده نشید، چکی لگدی تون میکنن میبرن اوین و به خونواده تونم نمیگن

اگر هم از دانشگاه سالم اومدید بیرون

اگر یه وقت خدایی نکرده عاشق شدید و قصدتون لرزوندن پایه های محکم مستحکم انقلاب جمهوری اسلامی ایران باشه گشت ارشاد و اگر باز هم از اینا زنده بیرون بیاید

باید نگران تموم موارد بالا برای بچه تون باشید...

+

بعد من میگم هدفم رفتن از اینجاس میگن نمی‌فهمی...

اتفاقا تو نمیفهمی

++

اینجا ایرانه بهرام فراموش نشه